W poszukiwaniu sprawdzonej metody na to, jak zabezpieczyć i konserwować różne rodzaje powierzchnie płaskie, mówi się często o żywicy epoksydowej. Czym ona jest i co odróżnia ją od innych środków ochronnych? Jakie ma zalety i do zabezpieczenia jakich materiałów warto ją wykorzystać? Sprawdzamy!
Żywica epoksydowa – co to jest?
W największym uproszczeniu jest to specjalistyczna masa syntetyczna złożona z jednego lub dwóch składników i wykorzystywana do ochrony powierzchni, klejenia, zalewania impregnującego oraz laminowania. Skład takiej żywicy stanowią zwykle polifenole oraz oligomery i epichlorohydryna. Różne żywice tego rodzaju mogą mieć różną masę cząsteczkową, a to sprawia, że są ciekłe, stałe lub stanowią dość lepką ciecz. Jednocześnie świetnie przywierają do prawie wszystkich materiałów, a powlekanie nimi powierzchni wzmacnia je i czyni odporniejszymi na skrajne warunki pogodowe i techniczne.
Co ważne: po utwardzeniu żywice tej klasy są nietopliwe i nierozpuszczalne
Do czego stosowana jest żywica epoksydowa?
- Do bezpiecznego zalewania elementów elektrycznych w praktycznie wszystkich układach
- Do klejenia metali różnego pochodzenia
- Wykorzystuje się ją jako spoiwo łączące laminaty konstrukcyjne – jest kapitalnym lepiszczem
- Jako tworzywo do wykonywania trwałych, mocnych i porządnych posadzek (np. w halach produkcyjnych i magazynowych, garażach, kotłowniach i różnego typu pomieszczeniach gospodarczych)
- Jako impregnat antypoślizgowy, skutecznie chroniący osoby przemieszczające się po danej posadzce przed poślizgnięciem się
- Jako materiał na podłogi pełniące funkcję antyelektrostatyczną np. w firmach, w których ważne jest zapobieganie pyleniu i przyciąganiu kurzu czy zwierzęcej sierści
- Jako tworzywo na posadzki w firmach medycznych – ze względu na łatwość utrzymania higieny
- Do pokrywania powłok drewnianych np. na ścianach w budynkach mieszkalnych, ale i na blatach. Żywice epoksydowe doskonale chronią drewno przed uszkodzeniami.
- Do powlekania nimi ścian betonowych
- Do zabezpieczania mebli wykonanych z drewna (szafy, stoły w jadalni, regały itd.) ale i do samego wykonywania z nich mebli. Specjalne typu żywic pozwalają już nie tylko na użycie ich jako środka ochronnego, ale i na zrobienie z nich mebli w całości.
Epoksydy jako takie zostały wynalezione i opatentowane w 1934 roku (przez dwóch wynalazców z Niemiec i Szwajcarii, Paula Schlacka oraz Pierre’a Castana), więc nie są nowością na rynku budowlanym i konstrukcyjnym, ale z roku na rok rośnie popularność ich wykorzystania w coraz to nowszych sektorach i gałęziach gospodarki.
