Kolorowy jarząb szwedzki, należący do tzw. rodziny różowatych jest średniej wielkości drzewem, które w porywach dochodzi do dwunastu metrów i z racji na swoje ukwiecenie i barwne owoce, doskonale prezentuje się w ogrodach. Jako drzewo dzikie występuje w naturze m.in. na Pomorzu, stanowiącym niemalże jego środowisko naturalne. Pojawia się też we wschodnich Niemczech, a z roku na roku coraz chętniej zadrzewia się nim tereny przy miejskich alejach. W ogrodach – stanowi doskonałą dekorację i cenne źródło jesiennego pożywienia dla ptaków i… nie tylko! Jego owoce nie mają goryczki więc śmiało można z nich robić przetwory, wina i nalewki.

Jarząb szwedzki – uprawa, zalety, zastosowanie

Przede wszystkim jarzębu szwedzkiego nie należy mylić z popularną w Polsce jarzębiną. To dwie zupełnie inne odmiany, chociaż na pierwszy rzut oka mogą się wydawać podobne. Zasadniczą różnicą jest jadalność owoców: jarzębina, z charakterystyczną goryczką nie nadaje się do robienia z niej dżemów, musów owocowych ani win, jarząb – jak najbardziej!

Zastosowanie: dekoracyjne, ale i użytkowe (pod kątem przetworów). Dodatkowo stanowi owoce stanowią przysmak dla ptaków, które późną jesienią i zimą mają problem ze znalezieniem pokarmu, więc jeśli nie chcemy robić z jarzębu niczego smacznego, owoce zjedzą ptaki i wszyscy będą zadowoleni.

Uprawa

  • Niewymagająca: to drzewo nie należy do wybrednych i doskonale radzi sobie w różnych warunkach. Nie trzeba być specem od upraw, żeby cieszyć się fantastycznym wyglądem i wzrostem tej rośliny
  • Lubi stanowiska słoneczne, jasne, ale półcienistymi też nie pogardzi. Najlepiej sadzić w odległości przynajmniej ośmiu metrów od budynków (kwestia mocno rozrastających się korzeni).
  • Podłoże pod jarzęba powinno być zasadowe, ale ogólnie ma on wysoką tolerancję na różne warunki, więc nie jest to rzecz niezbędna do jego uprawy
  • Młodą sadzonkę warto podeprzeć patykiem lub podporą, tak, żeby miała się czego trzymać, zanim dojrzeje
  • Brak konieczności regularnych oprysków: sam w sobie jest bardzo odporny na choroby i szkodniki
  • Nie trzeba go przesadnie podlewać ani nawadniać tak, jak inne drzewa czy krzewy ogrodowe – jest odporny na suszę.
  • Nawożenie: tylko w pierwszych latach po posadzeniu młodego drzewka, wiosną.

Zalety

  • Wysoka odporność na trudne i niekorzystne warunki pogodowe (to właśnie ta cecha sprawia, że chętnie uprawia się je
  • zarówno w miejskich ciągach parkowych, jak i w przydomowych ogrodach),
  • Zachwyca gęstwiną białych kwiatów już w maju

Jego owoce mają słodki smak i są źródłem witaminy C i sorbitu, co docenią przede wszystkim diabetycy.