Sagowce, znane również pod nazwą cykasy, to jedne z najstarszych żyjących roślin. Swoim wyglądem przypominają palmy, ale nimi nie są, jedynie tak jak one wytwarzają grube, nierozgałęzione pnie, zakończone pióropuszami dużych, sztywnych, pierzastych liści. Mogą być ozdobą ogrodów oraz mieszkań.

Sagowce — uprawa i pielęgnacja

Sagowce są średnio wymagającymi roślinami, poniżej znajdziesz porady na temat ich uprawy oraz pielęgnacji:

  • Roślina najlepiej czuje się, rosnąc na dobrze drenowanym podłożu. Dno donicy należy wyłożyć warstwa keramzytu lub żwiru, które pochłoną ewentualny nadmiar wody. Ziemia dla sagowców powinna mieć delikatnie kwaśne pH. Mieszkanką, która idealnie spełnia wymagania rośliny, jest aglomerat trzech składników: ziemia darniowa, liściowa oraz piasek (3:2:1). Warto dosypać do donicy także garść węgla drzewnego, który zapobiegnie rozprzestrzenianiu się grzyba.
  • Sagowce nie znoszą nadmiaru wody – przelanie może zaszkodzić jej korzeniom. Latem roślinę nalezy podlewać co 10 dni, tak aby ziemia w donicy pozostawała nieprzesuszona i lekko wilgotna. Zimą, w okresie przestoju, wystarczy podlać sagowca raz na 30 dni. Dodatkowo zraszane mogą być liście.
  • W okresie wzrostu rosliny nawóz należy stosować z częstotliwością raz na 2 tygodnie. Jesienią, kiedy wymagania sagowców są mniejsze, ilość odżywki ograniczamy o połowę i stosujemy ja raz w miesiącu. Najlepiej sprawdzi się nawóz do palm.
  • Ponieważ korzenie sagowców bardzo szybko się rozrastają, warto je umieścić od razu w obszernej doniczce. Sam roślina rośnie bardzo wolno, dlatego jej przesadzenie może być konieczne dopiero za kilka lat. Przesadzanie najlepiej wykonać wiosną.
  • Sagowce najlepiej czują się w temperaturze 25°C, zimą w pomieszczeniu, gdzie bytują, powinno być 15-18°C. Preferują stanowiska słoneczne, nie lubią chłodu i cienia. Należy jednak zadbać, aby nie narazić ich na bezpośrednie działania promieni słonecznych.

Sagowce — gatunki

Na świecie istnieje kilkadziesiąt różnych odmian sagowców. Niektóre z nich hoduje się w celach użytkowych, inne służą do dekoracji domów oraz ogrodów. Naturalne skupiska tych roślin występują w krajach o cieplejszym klimacie.

Do najpopularniejszych gatunków sagowców należą Cycas Cairnsiana, Cycas Siamensis oraz Cycas Circinalis. Z kolei najbardziej pożądanym przez kolekcjonerów jest Cycas Debaoensis, któremu grozi wyginięcie.

W polskich domach najczęściej gości pochodzący z Japonii Cycas Revoluta, inaczej sagowiec wygięty lub sagowiec odwinięty. Swój przydomek zawdzięcza charakterystycznemu kształtowi liści, które są ostro zakończone i wywinięte ku dołowi. Roślina wyglądem przypomina skrzyżowanie palmy z paprocią, a jej podstawę stanowi powstająca z obumarłych, drewniejących liści kłodzina, która do złudzenia przypomina pień drzewa kokosowego.

Sagowce — ciekawostki

Największa kolekcja sagowców w Polsce znajduje się w Ogrodzie Botanicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, który posiada 60 gatunków. Kilka z nich udaje się rozmnażać. Niektóre z okazów liczą sobie ponad 150 lat.
Sagowiec odwinięty wykazuje właściwości lecznicze. Jego pędy wierzchołkowe mają działanie ściągające i moczopędne, liście używane są w leczeniu nowotworów m.in. wątroby, a nasiona – w łagodzeniu objawów reumatyzmu.