Turkuć Podjadek najczęściej występuje tam, gdzie jest wilgoć. Na terenie Polski znajdziemy go właściwie w każdym obszarze. Najczęściej jednak możemy się go spodziewać w sadach, ogrodach, a nawet przydomowych donicach. Bardzo lubią wszelkiego rodzaju torfy. Prowadzą nocny tryb życia i zamieszkują pod ziemią. Jeśli chodzi o żywienie, to upodobały sobie zwłaszcza bulwy i korzenie wszelkich roślin. Co ciekawe, są wszystkożerne, więc polują na inne szkodniki, takie jak ślimaki, dżdżownice, larwy i tym podobne. W wypadku, gdy mamy problem z inwazją wyżej wymienionych, Turkuć Podjadek może okazać się naszym wybawicielem. Potrafi nieźle rozprawić się z resztą niechcianego towarzystwa. Kiedy jednak ten rodzaj pożywienia się skończy, zabierze się za nasze uprawy. Jeśli uważasz, że na twój teren wkradł się Turkuć Podjadek- larwa, postać dorosła oraz oznaki jego bytności zostały opisane poniżej. Możesz więc upewnić się co do swoich przypuszczeń.
Turkuć Podjadek — larwa
O ile dorosły Turkuć Podjadek jest dość charakterystyczny, tak rozpoznanie go w stadium larwy może już sprawić nieco kłopotów. Samice składają jaja w czerwcu. Jest to dość pokaźna ilość, bo około 300 na każdą z nich. Po mniej więcej 3 tygodniach wylęgają się z nich larwy.
Larwa turkuć podjadka jest znana z różnych nazw, takich jak „larwa kreta”, „skoczek”, „słonka” lub po prostu „podjadek”. Wyglądem przypomina małe, tłuste robaki o wydłużonym kształcie i grubym, twardym oskórku. Cechuje ją brak skrzydełek, może być zabarwiona lekko brunatnie lub czerwono. Dorosłe osobniki turkuć podjadka osiągają długość od 4 do 6 centymetrów, podczas gdy larwy są nieco mniejsze.
Najbardziej charakterystyczną cechą larw turkuć podjadka są ich potężne szczęki, które służą im do kopania w glebie. Dzięki swojej budowie mogą one skutecznie przesuwać ziemię i wygrzebywać tunele pod powierzchnią gruntu. Co ciekawe, larwy turkuć podjadka są także zdolne do wytwarzania dźwięków, przypominających charakterystyczne świergotanie. Wydawane przez nie dźwięki mają za zadanie przyciągać partnerów i odstraszać potencjalnych drapieżników. To kolejna cecha, która wyróżnia te owady spośród innych gatunków.
Podobnie jak wiele innych owadów, larwy turkuć podjadka przechodzą przez proces linienia. Z czasem zmieniają swoje oskórek, aby umożliwić dalszy wzrost. Po kilku linieniach larwa w końcu przekształca się w dorosłe stadium. Proces ten może trwać od kilku miesięcy do nawet kilku lat, w zależności od warunków środowiskowych.
Pod koniec stadium rozwijają się delikatne, krótkie skrzydełka. Dobra wiadomość jest taka, że tylko niewielka ich część przeżywa i rozwija się dalej. Zła jest taka, że te, które przeżyją są gotowe do siania zniszczenia w naszym ogrodzie już na jesieni.
Turkuć Podjadek — postać dorosła
Wygląd: Turkuć Podjadek jest jednym z największych owadów w Polsce. Dzięki temu dość łatwo go rozpoznać, kiedy jest dorosły. Osiąga nawet do 7 cm długości. Jego ciało jest wydłużone i pokryte twardym oskórkiem. Kolorystyka może różnić się, ale najczęściej spotyka się osobniki o brązowym lub szarym ubarwieniu. Mają one dobrze rozwinięte skrzydła, które pozwalają im na krótkie loty, jednak nie są one w stanie utrzymać się w powietrzu na dłuższe dystanse.
Głowa turkucia podjadka jest charakterystyczna z powodu występowania silnych szczęk i wydatnych czułków. Ich szczęki są dobrze przystosowane do kopania w glebie, co stanowi główny sposób zdobywania pożywienia. Czułki pełnią funkcję narządu zmysłu, pozwalając owadowi odbierać bodźce dotykowe i chemiczne z otoczenia.
Tryb życia: Turkuć podjadek jest owadem, który prowadzi nocny tryb życia. Wydobywa się z ziemi po zmroku, aby polować na bezkręgowce i robaki, które są jego głównym pokarmem. Jego dieta obejmuje m.in. dżdżownice, chrząszcze, ślimaki i owady. Turkuć podjadek jest drapieżnikiem, który wykorzystuje swoje szczęki, aby paraliżować i pożerać swoje zdobycze.
Ten owad jest również znany z charakterystycznego sposobu poruszania się, zwłaszcza podczas kopania w ziemi. Posiada silne przednie odnóża, które wykorzystuje do przesuwania się pod ziemią. Dzięki swojej budowie ciała i specjalnym przystosowaniom turkuć podjadek może kopać nory, które mogą osiągać znaczne głębokości.
Rozmnażanie: Okres rozrodczy turkucia podjadka przypada na wiosnę. Samice składają jaja do specjalnie wykonanych komór w ziemi. Po około dwóch do trzech tygodniach jaja się wykluwają, a larwy opuszczają gniazdo, aby rozpocząć samodzielne życie. Młode podjadki turkucia są małe i bezskrzydłe. Mają podobne cechy do dorosłych osobników, ale w mniejszej skali. Ich ciało jest delikatne i bardziej jasnobrązowe lub kremowe. Jak ich rodzice, młode podjadki mają dobrze rozwinięte szczęki i czułki, które pomagają im w poszukiwaniu pożywienia.
Po opuszczeniu gniazda, młode podjadki zaczynają samodzielnie eksplorować swoje otoczenie. Początkowo są bezskrzydłe, ale w miarę upływu czasu i kolejnych linień, rozwijają się skrzydła. Proces ten trwa kilka tygodni, aż młode owady osiągną dorosły, gotowy do rozrodu stan.
Młode podjadki turkucia podobnie jak ich dorosłe odpowiedniki, polują na bezkręgowce i robaki, aby zdobywać pożywienie. Chociaż mogą być mniej sprawne i mniej zdolne do kopania nor, stają się coraz bardziej samodzielne i przystosowują się do życia pod ziemią.
Jak znaleźć Turkucia Podjadka?
Są pewne poszlaki, które mogą wskazać nam obecność Turkucia Podjadka na naszych terenach. Żyje on pod ziemią, jest duży, dzięki czemu łato zauważyć dość pokaźne tunele, które tworzy. Ziemia wokół nich będzie naruszona, spotyka się też niewielkie otwory w glebie. Jako że żywi się konarami i bulwami roślin, to bardzo charakterystyczną oznaką będzie zniszczenie i więdnięcie sadzonek młodych roślin w pobliżu tuneli. Nie napotkamy też prawdopodobnie innych szkodników, takich jak larwy czy ślimaki, ponieważ dorosłe osobniki Podjadka chętnie się nimi żywią.
