Grzyby to fascynujące organizmy, które pojawiają się na różnych terenach i stanowią ważny element ekosystemu. Wśród nich można wyróżnić wiele gatunków, w tym również żółciaka siarkowego (Laetiporus sulphureus), który jest znany ze swojego charakterystycznego wyglądu i smaku. W tym artykule opiszemy, jak rozpoznać żółciaka siarkowego i jakie są jego cechy charakterystyczne.

Jak rozpoznać żółciaka siarkowego?

Żółciak siarkowy, znany jest również pod innymi nazwami, takimi jak huba żółta, huba siarkowa, a nawet żagiew Rostafińskiego. Grzybiarze mówią na niego grzyb kurczak, ponieważ po obróbce termicznej przypomina w smaku i konsystencji mięso drobiowe.

Jest to grzyb drzewny, który rośnie na martwych lub chorych drzewach liściastych i iglastych. Występuje w Ameryce Północnej, Europie i Azji, a jego nazwa pochodzi od charakterystycznego koloru, którym jest jasnożółty z pomarańczowymi plamami. Często można go spotkać na pniach lub gałęziach drzew, zwłaszcza na dębach, bukach, brzozach oraz jesionach.

Jedną z najbardziej charakterystycznych cech żółciaka siarkowego jest jego wygląd. Ma on kształt wachlarza lub półksiężyca o długości do 50 cm. Jego konsystencja jest miękka, a powierzchnia jest gładka i jedwabista. Młode okazy są jasnożółte, ale wraz z wiekiem przybierają pomarańczowe lub czerwonawe odcienie.

Inną cechą żółciaka siarkowego jest jego miąższ, który jest jasnożółty, a czasami ma pomarańczowe lub czerwone plamy. Miąższ jest miękki, wilgotny i ma delikatny smak, który nieco przypomina kurki. Po ugotowaniu staje się twardy i gumowaty, co sprawia, że ​​jest świetnym składnikiem zup i gulaszy.

Żółciak siarkowy rośnie w kępkach i tworzy grube warstwy, co czyni go łatwym do zauważenia. W czasie deszczowej pogody zauważalny jest zapach mokrego drewna, który wydziela ten grzyb. Warto zaznaczyć, że żółciak siarkowy jest jednym z niewielu grzybów, które można pozyskiwać przez cały rok.

Z czym można pomylić żółciak siarkowy?

Żółciaka siarkowego ciężko pomylić z jakimkolwiek rosnącym w Polsce, grzybem. Żadna bowiem inna „huba” nie ma tak intensywnego, żółtego koloru, miękkiej, soczystej struktury i dachówkowato ułożonych wachlarzowatych owocników.

Żółciak siarkowy — właściwości lecznicze

Żółciak siarkowy to grzyb wyjątkowy, ponieważ ma wiele właściwości leczniczych, co czyni go cennym składnikiem w medycynie naturalnej.

Właściwości lecznicze żółciaka siarkowego wynikają z bogactwa składników odżywczych, takich jak białka, węglowodany, witaminy (m.in. B1, B2, C, D), sole mineralne (głównie potas, selen, cynk, magnez, fosfor i wapń), kwas foliowy oraz związków bioaktywnych, takich jak polisacharydy i triterpeny. Te składniki wpływają korzystnie na zdrowie człowieka i stanowią wsparcie dla wielu układów w organizmie.

Żółciak siarkowy ma działanie przeciwwirusowe, przeciwbakteryjne i przeciwzapalne. Zawarte w nim związki hamują rozwój niektórych chorobotwórczych bakterii i wirusów, a także łagodzą stany zapalne w organizmie. Właśnie dlatego żółciak siarkowy stosuje się przy infekcjach dróg oddechowych, grypie, przeziębieniach, a także przy chorobach autoimmunologicznych i stanach zapalnych skóry.

W medycynie naturalnej żółciak siarkowy jest stosowany przede wszystkim jako lek na różnego rodzaju dolegliwości układu pokarmowego. Wszystko dzięki jego właściwościom przeciwzapalnym, przeciwutleniającym i immunostymulującym. Działanie przeciwzapalne grzyba przyczynia się do zmniejszenia stanów zapalnych, takich jak choroba Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego czy choroba wrzodowa żołądka.

Czy żółciak siarkowy jest jadalny?

Żółciak siarkowy jest powszechnie uważany za jadalny grzyb, ale podobnie jak w przypadku każdego innego gatunku grzyba, trzeba zachować ostrożność przy jego konsumpcji. Niektóre osoby mogą być uczulone na składniki tego grzyba, a spożycie dużych ilości może prowadzić do objawów takich jak biegunka, nudności i wymioty.

Należy pamiętać, że zbieranie grzybów z naturalnego środowiska może być niebezpieczne, ponieważ niektóre gatunki grzybów są toksyczne lub nawet śmiertelne. Dlatego ważne jest, aby znać grzyby i zbierać je tylko z pewnego źródła lub kupować je od zaufanych dostawców.

Jak zbierać żółciaka siarkowego?

Żółciaka (całą grupę owocników lub pojedynczo) należy delikatnie odciąć nożem od drewna. Można także delikatnie odłamać grzyb tuż przy pniu. Zebrane żółciaki najlepiej przewieźć do domu w wiklinowym koszu bowiem w foliowej torbie łatwo może się zaparzyć i można się nim wtedy zatruć!

Żółciak siarkowy — przepisy

Żółciaka siarkowego można smażyć, dusić, gotować i marynować. Można go także mrozić, co jest sporym udogodnieniem bowiem grzyb ten zwykle rośnie w formie przynajmniej kilku, dachówkowato ułożonych owocników więc za jednym razem można go zebrać nawet kilka/kilkanaście kilogramów. Należy jednak pamiętać, że przed mrożeniem żółciaka należy oczyścić i lekko obgotować, i dopiero wtedy mrozić w porcjach, w dużych kawałkach, pokrojone drobniej lub zmielone.

Kotlety mielone z żółciaka siarkowego

Składniki:

  • 600 g obgotowanego żółciaka siarkowego
  • 1 duża cebula
  • 1 łyżka masła
  • 1/3 pęczka cienkiego szczypiorku
  • 3 jajka
  • 5 łyżek bułki tartej
  • przyprawy: po 1/2 łyżeczki papryki mielonej słodkiej, tymianku suszonego, białego pieprzu, 1 łyżeczka soli
  • do obtoczenia: bułka tarta
  • do smażenia: olej roślinny lub masło klarowane

Przygotowanie:

  1. Owocniki żółciaka oczyść, opłucz i pokrój na pojedyncze „dachówki”.
  2. W dużym garnku zagotuj wodę, wrzuć grzyby i gotuj 15 minut. Po tym czasie odcedź i ostudź (grzyby można też lekko odcisnąć z nadmiaru wody).
  3. Zmiel grzyby w maszynce do mięsa.
  4. Cebulę obierz, pokrój w drobną kosteczkę i przesmaż na maśle, aż zmięknie i lekko się zrumieni.
  5. Do zmielonych grzybów dodaj szczypiorek, wbij jajka, dosyp bułkę tartą oraz przyprawy.
  6. Dokładnie wymieszaj masę (gdyby była zbyt rzadka można dosypać nieco więcej bułki tartej).
  7. Wilgotnymi rękami uformuj owalne kotlety i obtocz je w bułce tartej.
  8. Smażyłam po ok. 10 minut z każdej strony do zrumienienia.

Kotlety mielone z żółciaka podawaj na gorąco, z sałatką z pomidorów lub ogórkami kiszonymi.

Flaczki z żółciaka siarkowego

Składniki:

  • 1 kg żółciaka siarkowego
  • 1 marchewka
  • 1/2 korzenia pietruszki
  • kawałek korzenia selera
  • 4 szklanki bulionu jarzynowego lub mięsnego
  • 4 ząbki czosnku
  • 1 czubata łyżka masła
  • 1 czubata łyżka mąki pszennej
  • 1 czubata łyżka majeranku
  • przyprawy: sól, papryka mielona słodka, papryka mielona ostra

Sposób przygotowania

  1. Żółciaka siarkowego dokładnie oczyść, opłucz i włóż do wrzątku. Gotuj 15 minut, a następnie odcedź. Po przestudzeniu pokrój w cienkie paseczki.
  2. Warzywa oczyść i zetrzyj na tarce jarzynowej o dużych oczkach.
  3. W garnku roztop masło i wrzuć pokrojonego grzyba oraz starte warzywa. Smaż, mieszając przez kilka minut. Następnie oprósz mąką i jeszcze chwilę smaży.
  4. Wlej bulion i gotuj 5 minut.
  5. Na koniec dopraw flaczki roztartym z odrobiną soli czosnkiem, majerankiem i papryką.

Podawaj ze świeżym pieczywem.

Marynowany żółciak siarkowy

Składniki na 8-10 słoików o pojemności 0,33 l.

  • 2 kg młodego żółciaka siarkowego
  • 4 marchewki

Zalewa:

  • 1 szklanka octu spirytusowego 10%
  • 4 szklanki wody
  • 1 łyżka soli
  • 8 łyżek miodu
  • 1 łyżka ziarenek gorczycy białej
  • 2 duże gwiazdki anyżu
  • 2 kawałki kory cynamonu, po 5-8 cm każda
  • 6 goździków
  • 3 liście laurowe
  • 5 kulek ziela angielskiego

Przygotowanie:

  1. Żółciaka siarkowego umyj, oczyść i podziel na pojedyncze „dachówki”.
  2. Wrzuć do dużej ilości wrzącej wody i gotuj 10 minut. Odcedź.
  3. Kiedy grzyby lekko przestygną pokrój na mniejsze kawałki wielkości kęsa.
  4. Marchewkę obierz i pokrój na paseczki. Zblanszuj we wrzątku 1-2 minuty i odsącz.

Przygotowanie zalewy:

  1. Wodę zagotuj z octem i roślinnymi przyprawami, gotuj na niedużym ogniu ok. 15-20 minut.
  2. Na koniec dodaj sól i miód, wymieszaj, przecedź.

Na dno wyparzonych słoików włóż po porcji marchewkowych pasków, a następnie do pełna uzupełnij kawałkami żółciaka. Całość zalej wrzącą zalewą, zakręć pokrywkę i odstaw do wystudzenia stawiając słoiczki do góry dnem. Po ok. 2 tygodniach grzyby nadają się do jedzenia.

Click to rate this post!
[Total: 0 Average: 0]