Zeberka to niewielkich rozmiarów ptak hodowlany (ok. 10 cm długości), który na wolności żuje głównie w Australii. Jest niezwykle radosnym i towarzyskim stworzeniem, z tego względu zeberki powinno się hodować parami. W poniższym artykule przedstawiamy wszystkie najważniejsze informacje, jakie powinien wiedzieć początkujący hodowca tych uroczych ptaszków.
Zeberka – środowisko naturalne
Zeberka wywodzi się z rodziny astryldowatych i pochodzi z Australii, gdzie zamieszkuje stepy porośnięte trawami i niskimi krzewami, rzadziej obrzeża lasów. W swojej ojczyźnie żyje w stadzie i właśnie to stanowi podstawę hodowli domowej tego gatunku. W przypadku braku towarzystwa ptaki zaczynają być apatyczne i chorują.
Samce łatwo odróżnić od samic, mają bowiem szaro-brązowe futerko, a na ich policzkach występują dwie rdzawe plamki. Samiczki z kolei mają szare pióra i bladoczerwony lub pomarańczowy dziób. Oprócz ptaków standardowych (szarych) występuje wiele barwnych mutacji, np. zeberki beżowe, czarnolice, rudopierśne, czarnopierśne, białe.
Ze względu na środowisko pustynne zeberki są bardzo odporne na porę suchą i potrafią przeżyć nawet kilka tygodni bez wody. Zazwyczaj żyją ok. 5 lat, ale w dobrych warunkach domowych ich żywot można przedłużyć do nawet 12 lat.
Zeberka — hodowla
Zeberki to ptaki bardzo towarzyskie, dlatego nie wolno ich hodować w pojedynkę. Jeśli mamy warunki, najlepiej trzymać je w większej grupie (min. 2 ptaki), przy czym dwie pary należy należy hodować wyłącznie w bardzo dużych klatkach lub wolierach. W przeciwnym razie może dochodzić do walk.
Ponieważ ptaki te kochają latać, należy im zapewnić odpowiednio sporą klatkę, a najlepiej wolierę ogrodową z siatką o bardzo drobnych oczkach. Minimalne wymiary takiej klatki to ok. 80/50/50 cm. Jeżeli dysponujemy większą przestrzenią w domu – warto pomyśleć nad wolierą pokojową, która zapewni zeberkom jeszcze lepsze warunki. Świetnym rozwiązaniem w przypadku domów z ogrodem jest woliera zewnętrzna, gdzie ptaki mogą przebywać cały rok, jeśli na zimę osłonimy ją od wiatru. Na zewnątrz ptaki najlepiej trzymać od maja do początku października, a później przenieść je do ciepłego pomieszczenia
Dno klatki należy wysypać piaskiem, po bokach zaś zamontować niewielkie baseniki, żeby zeberki mogły zażywać kąpieli. Klatka musi być także wyposażona w żerdki do siedzenia, najlepiej naturalne, drewniane, na których ptaki będą ścierać sobie pazurki. Konieczne jest zaopatrzenie się w karmidło i poidełko, a jeśli posiadamy więcej ptaków, powinniśmy ilość tą zwiększyć. Opcjonalnie klatkę można wyposażyć w koszyczek lub budkę lęgową, jeśli postanowimy rozmnażać zeberki.
Zeberka — żywienie
Podstawą diety zeberek jest proso, ale warto podawać także inne ziarna, np. siemię lniane, ziarna rzepaku, owies. Mieszanki tego typu bez problemu można kupić w każdym sklepie zoologicznym. Zeberki uwielbiają także tzw. proso senegalskie, czyli proso w kłosach, które można zawiesić w klatce, co jest urozmaiceniem dla ptaka, nie tylko w kwestii żywienia, ale również spędzania czasu. Bardzo ważne, aby w klatce umieścić także sepię (szkielet mątwy), która jest źródłem wapnia.
Ptakom należy podawać także owoce, takie jak jabłka lub kiwi, oraz warzywa, jak marchewka czy buraki (najlepiej drobno starte). Zeberki kochają także wszystko, co zielone: liście szpinaku, mniszek, sałatę, trawę łąkową. Ptakom można również podać od czasu do czasu rozdrobnione orzeszki ziemne i ziarenka słonecznika. Zeberki nie pogardzą także ludzkim jedzeniem, uwielbiają czerstwy chleb, maczany w wodzie, gotowane ziemniaki, biały twaróg oraz jajka ugotowane na twardo. W okresie składania jaj ptakom należy podawać pokruszone skorupki kurzych jaj i preparaty wapienne. Wodę należy wymieniać dwa razy dziennie, najlepiej, aby była przegotowana.
Zeberka ptak — cena
Za jedna zeberkę zapłacimy ok. 180 zł, za parę od 200 do 300 zł. Taniej będzie na serwisach aukcyjnych. Przed zakupem warto zwrócić uwagę na ogólną kondycję ptaka, stan upierzenia, czystość dzioba, oczu i kupra. Zdrowe osobniki są bardzo ruchliwe, rozśpiewane i wesołe.
