Zeberka to niewielkich rozmiarów ptak hodowlany (ok. 10 cm długości), który na wolności żuje głównie w Australii. Jest niezwykle radosnym i towarzyskim stworzeniem, z tego względu zeberki powinno się hodować parami. W poniższym artykule przedstawiamy wszystkie najważniejsze informacje, jakie powinien wiedzieć początkujący hodowca tych uroczych ptaszków.
Zeberka – środowisko naturalne
Zeberka wywodzi się z rodziny astryldowatych i pochodzi z Australii, gdzie zamieszkuje stepy porośnięte trawami i niskimi krzewami, rzadziej obrzeża lasów. W swojej ojczyźnie żyje w stadzie i właśnie to stanowi podstawę hodowli domowej tego gatunku. W przypadku braku towarzystwa ptaki zaczynają być apatyczne i chorują.
Samce łatwo odróżnić od samic, mają bowiem szaro-brązowe futerko, a na ich policzkach występują dwie rdzawe plamki. Samiczki z kolei mają szare pióra i bladoczerwony lub pomarańczowy dziób. Oprócz ptaków standardowych (szarych) występuje wiele barwnych mutacji, np. zeberki beżowe, czarnolice, rudopierśne, czarnopierśne, białe.
Ze względu na środowisko pustynne zeberki są bardzo odporne na porę suchą i potrafią przeżyć nawet kilka tygodni bez wody. Zazwyczaj żyją ok. 5 lat, ale w dobrych warunkach domowych ich żywot można przedłużyć do nawet 12 lat.
Zeberka — hodowla
Zeberki to ptaki bardzo towarzyskie, dlatego nie wolno ich hodować w pojedynkę. Jeśli mamy warunki, najlepiej trzymać je w większej grupie (min. 2 ptaki), przy czym dwie pary należy hodować wyłącznie w bardzo dużych klatkach lub wolierach. W przeciwnym razie może dochodzić do walk.
Ponieważ ptaki te kochają latać, należy im zapewnić odpowiednio sporą klatkę, a najlepiej wolierę ogrodową z siatką o bardzo drobnych oczkach. Minimalne wymiary takiej klatki to ok. 80/50/50 cm. Jeżeli dysponujemy większą przestrzenią w domu – warto pomyśleć nad wolierą pokojową, która zapewni zeberkom jeszcze lepsze warunki. Świetnym rozwiązaniem w przypadku domów z ogrodem jest woliera zewnętrzna, gdzie ptaki mogą przebywać cały rok, jeśli na zimę osłonimy ją od wiatru. Na zewnątrz ptaki najlepiej trzymać od maja do początku października, a później przenieść je do ciepłego pomieszczenia
Dno klatki należy wysypać piaskiem, po bokach zaś zamontować niewielkie baseniki, żeby zeberki mogły zażywać kąpieli. Klatka musi być także wyposażona w żerdki do siedzenia, najlepiej naturalne, drewniane, na których ptaki będą ścierać sobie pazurki. Konieczne jest zaopatrzenie się w karmidło i poidełko, a jeśli posiadamy więcej ptaków, powinniśmy ilość tą zwiększyć. Opcjonalnie klatkę można wyposażyć w koszyczek lub budkę lęgową, jeśli postanowimy rozmnażać zeberki.
Czy zeberki mogą być na dworze?
Zeberki pochodzą z Australii, gdzie naturalnie zamieszkują suche obszary sawann i półpustynie. Doskonale radzą sobie w klimatach ciepłych i umiarkowanych, ale nie są przystosowane do bardzo niskich temperatur. Dlatego większość właścicieli zeberek hoduje je wewnątrz domu lub w ogrodowych wolierach.
Zeberki mają delikatne ciało i wrażliwe na zmiany temperatury. Nie są dobrze przystosowane do ekstremalnych warunków pogodowych, takich jak mrozy, silne wiatry czy ulewy. Jeżeli zeberka byłyby wystawione na długotrwałe działanie niekorzystnych warunków atmosferycznych, mogłyby zachorować lub nawet zginąć.
Ponadto zeberki są narażone na różne zagrożenia, gdy są trzymane na dworze. Mogą stać się łatwym celem dla drapieżników, takich jak koty, psy czy ptaki drapieżne. Są również bardziej narażone na infekcje i choroby przenoszone przez inne dzikie ptaki. W domowych warunkach, gdzie panują odpowiednie środki bezpieczeństwa, takie ryzyko jest znacznie ograniczone.
Jeśli zależy ci na tym, aby zeberki miały dostęp do świeżego powietrza i naturalnego światła słonecznego, możesz rozważyć ogrodową wolierę. Woliera powinna być dobrze zabezpieczona przed drapieżnikami, takimi jak koty czy kuny, i posiadać osłonę przed wiatrem i opadami deszczu. Ważne jest również regularne monitorowanie warunków atmosferycznych i zabezpieczanie zeberki przed ekstremalnymi temperaturami.
Czy da się oswoić zeberki?
Oswojenie zeberki zwyczajnej jest możliwe, ale wymaga czasu, cierpliwości i konsekwencji. Te ptaki są inteligentne i zdolne do nawiązywania więzi z człowiekiem, ale każda zeberka ma swoją własną osobowość i tempo adaptacji. Oto kilka wskazówek, które mogą pomóc w procesie oswojenia zeberki zwyczajnej:
Pozwól ptakowi przyzwyczaić się do nowego środowiska: Zeberki są wrażliwe na zmiany i początkowo mogą być zestresowane w nowym otoczeniu. Ważne jest, aby zapewnić ptakowi spokojne i bezpieczne miejsce, gdzie będzie mógł poczuć się komfortowo.
Nawiąż kontakt wzrokowy i rozmawiaj: Rozmawianie z ptakiem i nawiązywanie kontaktu wzrokowego są kluczowe dla budowania więzi. Powtarzaj delikatnie imię ptaka i używaj łagodnego tonu głosu. To pomoże mu zrozumieć, że jesteś przyjazny i chcesz nawiązać komunikację.
Delikatne zbliżanie się i karmienie z ręki: Gdy ptak zacznie czuć się bardziej komfortowo, możesz próbować delikatnie zbliżać się do niego. Możesz spróbować podawać mu ulubione smakołyki z ręki, aby budować zaufanie. Pamiętaj, aby być delikatnym i nie ranić ptaka.
Cierpliwość i regularność: Oswojenie zeberki może zająć trochę czasu. Ważne jest, aby być cierpliwym i nie zniechęcać się, jeśli ptak nie reaguje od razu. Regularne interakcje i spędzanie czasu z ptakiem pomogą w budowaniu więzi i wzajemnym zrozumieniu.
Stymulacja i zabawa: Zeberki są bardzo aktywne i potrzebują stymulacji, zarówno fizycznej, jak i umysłowej. Zapewnienie ptakowi różnorodnych zabawek, takich jak drabinki, huśtawki, lusterka i interaktywne zabawki, pomoże mu utrzymać się w dobrej kondycji psychicznej. Zabawki, które można wypełnić smakołykami, mogą również dostarczyć mu rozrywki i stymulacji.
Nagradzanie: Kiedy zeberka reaguje pozytywnie na interakcje, warto nagradzać ją za jej zachowanie. Można to zrobić za pomocą smakołyków, chwaląc ją lub dając jej dodatkową uwagę. Pozytywne wzmocnienie pomoże ptakowi zrozumieć, że pożądane zachowanie przynosi korzyści.
Postępuj zgodnie z tempem ptaka: Każda zeberka ma własne tempo adaptacji i tolerancję wobec interakcji. Ważne jest, aby obserwować sygnały wysyłane przez ptaka i reagować na niego z szacunkiem. Jeśli ptak wykazuje oznaki niechęci lub stresu, należy dać mu przerwę i pozwolić mu dostosować się do nowej sytuacji.
Zeberka — żywienie
Podstawą diety zeberek jest proso, ale warto podawać także inne ziarna, np. siemię lniane, ziarna rzepaku, owies. Mieszanki tego typu bez problemu można kupić w każdym sklepie zoologicznym. Zeberki uwielbiają także tzw. proso senegalskie, czyli proso w kłosach, które można zawiesić w klatce, co jest urozmaiceniem dla ptaka, nie tylko w kwestii żywienia, ale również spędzania czasu. Bardzo ważne, aby w klatce umieścić także sepię (szkielet mątwy), która jest źródłem wapnia.
Ptakom należy podawać także owoce, takie jak jabłka lub kiwi, oraz warzywa, jak marchewka czy buraki (najlepiej drobno starte). Zeberki kochają także wszystko, co zielone: liście szpinaku, mniszek, sałatę, trawę łąkową. Ptakom można również podać od czasu do czasu rozdrobnione orzeszki ziemne i ziarenka słonecznika. Zeberki nie pogardzą także ludzkim jedzeniem, uwielbiają czerstwy chleb, maczany w wodzie, gotowane ziemniaki, biały twaróg oraz jajka ugotowane na twardo. W okresie składania jaj ptakom należy podawać pokruszone skorupki kurzych jaj i preparaty wapienne. Wodę należy wymieniać dwa razy dziennie, najlepiej, aby była przegotowana.
Zeberka ptak — cena
Za jedna zeberkę zapłacimy ok. 180 zł, za parę od 200 do 300 zł. Taniej będzie na serwisach aukcyjnych. Przed zakupem warto zwrócić uwagę na ogólną kondycję ptaka, stan upierzenia, czystość dzioba, oczu i kupra. Zdrowe osobniki są bardzo ruchliwe, rozśpiewane i wesołe.
