Sikora uboga (Poecile palustris) to mały ptak z rodziny sikor (Paridae), który jest powszechnie spotykany w lasach, parkach i ogrodach w Europie i Azji. W tym artykule przyjrzymy się, jak wygląda sikora uboga i jakie ma cechy charakterystyczne.
Jak wygląda sikora uboga?
Sikora uboga osiąga długość ciała około 10 cm i waży zaledwie 8-12 gramów. Jest to ptak o krępej budowie, z krótkim i grubym dziobem oraz stosunkowo długimi skrzydłami. Głowa i górna część ciała są szare, z ciemnymi paskami na bokach, podczas gdy dolna część ciała jest biała. Na głowie ma charakterystyczną czarną czapeczkę, która od dzioba biegnie do tyłu i obejmuje oczy, co dodaje jej uroku. U młodych sikor ubogich czapeczka jest brązowa z białymi kropkami.
Sikora uboga jest bardzo podobna do sikory bogatki, z którą często ją mylimy. Najprostszym sposobem, aby je odróżnić, jest spojrzenie na czapeczkę: u sikory bogatki jest ona biała, a u sikory ubogiej jest czarna. Ponadto podobnie jak u innych sikor, u sikory ubogiej nogi są krótkie i silne, a stopy zakończone są ostrogiem, co pomaga im trzymać się gałęzi.
Sikora uboga — odgłosy
Sikora uboga to jeden z najbardziej rozpowszechnionych gatunków ptaków, który można usłyszeć niemalże w każdym parku czy lesie. Charakterystyczne dla sikory ubogiej są jej odgłosy. To dzięki nim można łatwo zidentyfikować ten gatunek wśród innych ptaków. Sikora uboga wydaje kilka różnych dźwięków, które pełnią różne funkcje.
Najbardziej charakterystycznym dźwiękiem sikory ubogiej jest metaliczny i głośny „dzi-dzi-dzi”, który jest jej głównym sposobem komunikacji. Właśnie ten dźwięk jest najczęściej słyszany w trakcie polowania na pokarm, a także podczas porozumiewania się z innymi ptakami swojego gatunku. Sikory ubogie mogą wydawać ten dźwięk w różnych tonacjach, w zależności od sytuacji i kontekstu, w jakim się znajdują.
Kolejnym charakterystycznym odgłosem jest delikatne „trrr”, które wydawane jest przez samca podczas zalotów do samicy. Ten dźwięk jest słyszany głównie w okresie godowym, kiedy to samce próbują przyciągnąć uwagę samic. Jest to bardzo subtelny dźwięk, który można usłyszeć jedynie z bliska.
Sikory ubogie wydają również inny dźwięk podczas zagrożenia lub w sytuacjach stresowych. Jest to szybki i krótki trzask, który ma za zadanie ostrzec inne ptaki przed niebezpieczeństwem. Ten dźwięk jest słyszany, gdy ptaki widzą drapieżnika, takiego jak kot czy sęp.
Oprócz wymienionych wyżej dźwięków sikory ubogie wydają też inne odgłosy, takie jak miękkie „ziu-ziu” czy też skomplikowane serie gwizdów.
Sikora uboga — występowanie
Sikora uboga jest szeroko rozpowszechniona w Europie, Azji i Ameryce Północnej. Występuje w lasach, parkach, ogrodach, a także na obszarach podmokłych.
W Europie sikora uboga jest najczęściej spotykana w lasach liściastych i mieszanych, zarówno na nizinach, jak i w górach. W Azji i Ameryce Północnej, jej zasięg występowania obejmuje tundrę, lasy iglaste i liściaste, a także obszary zurbanizowane. W Polsce sikora uboga jest spotykana na terenie całego kraju, zarówno w terenach górskich, jak i nizinnych.
Sikora uboga jest ptakiem osiadłym, co oznacza, że pozostaje na swoim terytorium przez cały rok. W okresie lęgowym preferuje tereny zalesione i bogate w cieki wodne, na których rosną drzewa i krzewy. W zimie z kolei sikory ubogie przemieszczają się do obszarów zurbanizowanych, gdzie mogą znaleźć jedzenie w formie karmników i pożywienia pozostawionego przez ludzi.
Sikora uboga — lęgi i gniazdowanie
Lęgi sikor ubogich rozpoczynają się zwykle w marcu lub kwietniu, w zależności od regionu występowania i warunków pogodowych. Samica zazwyczaj wybiera do gniazdowania dziuplę w drzewie, ale może też skorzystać z innych miejsc, takich jak skrzynki lęgowe czy szczeliny w murze. Do budowy gniazda używa głównie mchu, porostów, korzonków i puchu roślinnego. Gniazdo jest dobrze ukryte i chronione przed wrogami, co zwiększa szanse na przetrwanie piskląt.
Samica składa zazwyczaj od 6 do 10 jaj, które wysiaduje przez około 14 dni. Podczas inkubacji samiec zapewnia pokarm dla samicy, a po wykluciu piskląt obydwoje rodzice zajmują się ich karmieniem. Młode opuszczają gniazdo po około 18 dniach od wyklucia, ale wciąż pozostają pod opieką rodziców przez kilka tygodni.
Sikory ubogie są ptakami terytorialnymi i bardzo agresywnie bronią swojego terytorium przed innymi sikorami oraz innymi gatunkami ptaków. Samiec sygnalizuje swoją obecność i zajęcie terytorium poprzez śpiewanie i intensywne machanie skrzydłami, co ma na celu odstraszenie innych samców i zapewnienie sobie najlepszych warunków do rozrodu. Sikory ubogie są ptakami społecznymi i żyją w małych grupach, co zwiększa ich szanse na przetrwanie w trudnych warunkach.
Niestety, sikory ubogie są zagrożone przez degradację ich siedlisk, wycinkę lasów i zanieczyszczenie środowiska. W niektórych krajach są też intensywnie łowione ze względu na swój piękny wygląd i śpiew. Dlatego też ochrona sikor ubogich i ich siedlisk jest niezwykle ważna dla zachowania różnorodności biologicznej i ekologicznej.
Co je sikora uboga?
Sikory ubogie są ptakami wszystkożernymi, co oznacza, że ich dieta składa się z różnych rodzajów pokarmów. Przede wszystkim, sikory ubogie odżywiają się małymi bezkręgowcami, takimi jak pająki, chrząszcze, mrówki czy owady. Są to często drobne zwierzęta, ale stanowią one główne źródło białka w diecie sikor ubogich. Ponadto sikory ubogie spożywają także nasiona, orzeszki oraz owoce, zwłaszcza jesienią i zimą, gdy trudniej jest znaleźć dla siebie odpowiedni pokarm.
Sikory ubogie są również znane z tego, że potrafią zjadać tłuste pokarmy, takie jak smalec czy masło orzechowe, co jest dla nich szczególnie korzystne w okresie zimowym, gdy potrzebują więcej energii do przetrwania. Co więcej, sikory ubogie często korzystają z karmników, które ludzie stawiają w swoich ogrodach, aby dostarczyć ptakom odpowiedniego pokarmu w okresie zimowym.
Warto zaznaczyć, że dieta sikor ubogich może się różnić w zależności od pory roku, dostępności pokarmu oraz innych czynników. Niemniej jednak, ze względu na to, że są to ptaki wszystkożerne, potrafią przystosować swoje menu do zmieniających się warunków.
